Elk kind heeft het wel eens over buikpijn, maar wanneer dit structureel wordt is het een “vervelend” probleem. Als ouder is het dan zoeken naar een oorzaak; is het kind zenuwachtig? Ziet het ergens tegenop? Of heeft het last van zijn voeding?
Maar ook kinderen die; ” gewoon niet stil kunnen zitten”, en veel onrust in zich hebben, zijn niet gewoon maar druk, maar ze hebben vaak last van een te hoge gluten en caseïne (melkeiwit) belasting. Ook klachten als astma, eczeem en andere huidklachten worden dikwijls veroorzaakt door een te hoge inname van gluten en melkproducten.
Soms speelt een allergie of overgevoeligheid voor gluten, melk of soja een rol bij bovenstaande klachten maar ook dikwijls worden ze veroorzaakt door het consumeren van te veel exorfines.
Wat zijn exorfines en hoe houden ze verband met bovenstaande klachten?
Om te weten wat exorfinen met ons doen, moeten we eerst weten wat endorfinen zijn. Endorfinen zijn lichaamseigen eiwitten met pijnstillende eigenschappen. Ze worden geproduceerd door de hypofyse tijdens lichamelijke inspanning, pijn, pittig eten en verliefdheid. Ze lijken chemisch gezien op opiaten zoals morfine en hebben een vergelijkbaar pijnstillend effect. Bovendien activeren ze dopamine, een belangrijke neurotransmitter die een rol speelt in het beloningssysteem van de hersenen.
Exorfinen met opioïde activiteit
Exorfinen zijn eiwitten met een zelfde opiumachtige structuur als endorfinen. Het verschil is dat exorfinen niet direct door de mens zelf worden aangemaakt, maar ontstaan bij onvolledige vertering van voedsel waarin deze betreffende eiwitten zitten. Deze eiwitten zitten bijvoorbeeld in:
• glutenhoudende granen zoals tarwe en spelt • melkeiwitten (caseïne) • soja • en een klein beetje in spinazie
Exorfinen triggeren ons beloningssysteem en storen hierin eigenlijk onze eigen endorfine. Ons lichaam wordt door deze verstoringen minder gevoelig voor allerlei signaalstoffen, zoals bijvoorbeeld insuline, dopamine en cortisol. Wanneer het een vorm aanneemt waarin ons lichaam niet meer reageert op ons eigen endorfine spreken we van een endorfine resistentie.
Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat je lichaam als het ware ook verslaafd kan raken aan deze exorfines. Het geeft een geluksgevoel, want het triggert ons beloningssysteem. Je voelt je heel even voldaan als je die heerlijke oliebol hebt gegeten.
Klachten
Kinderen die veel gluten eten en vaak melk drinken kunnen allerlei klachten ontwikkelen. Dit wordt dus veroorzaakt door de onvolledig afgebroken eiwitten van deze producten. In de eerste fase voelen ze zich sneller moe, de aandacht verslapt, en er kunnen darmklachten ontstaan (buikpijn, moeilijke of juist dunnere ontlasting). Vervolgens neemt de suikerbehoefte neemt toe en worden er spierspanningen opgebouwd in het lichaam (bv. nek- of rugpijn). Ook kunnen er immuunproblemen optreden zoals astma en allergieën.
Voeding beïnvloed de hersenen
Exorfinen wijzigen de hersenactiviteit. In een onderzoek werden twaalf kinderen met hyperactieve ADHD behandeld met een exorfinen-vrij eliminatiedieet. Bij alle kinderen normaliseerde de hersenactiviteit en het ADHD-gedrag. De problematiek begon meteen weer zodra ze opnieuw exorfinen consumeerden.
In ons lichaam is het DPP-IV enzym onder andere verantwoordelijk voor het afbreken van de bovengenoemde eiwitten. Maar, de exorfinen blijven actief als het DPP-IV enzym niet goed werkt en/of als er teveel exorfinen moeten verwerkt worden. Oorzaken hiervoor kunnen zijn; – De toegenomen consumptie van tarwe en zuivel (meer gluten en caseïne dan dat de enzymen kunnen afbreken) – Veredeling van de tarwegranen (tarwe bevat 5 tot 10 keer gluten-exorfinen dan 100 jaar geleden). – Wijziging van A2-caseïne-melk naar de A1 variant. Hierdoor nam de hoeveelheid melk-exorfinen met meer dan 5.000 % toe. Het kan dus lonen, mocht je heel erg gehecht zijn aan je beker melk, om dan een ander soort melk te proberen. Er zijn Jersey koeien welke nog A2 melk geven.
Maar dan
Maar hoe kom je erachter of de boosdoener daadwerkelijk gluten, melk of soja is? Het antwoord hierop had je waarschijnlijk zelf ook al wel bedacht. Namelijk een eliminatie dieet. Sorry, leuker wordt het niet. Door een aantal weken geen gluten, melk en soja te eten ga je dan een aanmerkelijke verbetering merken. Ik kan je wel aanraden om contact op te nemen met een voedingscoach omdat het in meer producten zit dan je zult durven denken en een voedingscoach je op weg helpt met alternatieven in het nieuwe eetpatroon.
Bijvoorbeeld dit courgettebrood, dit is een volwaardig alternatief voor een sneetje brood. En veel voedzamer.
Courgettebrood
Ingrediënten
2 biologische eieren, op kamertemperatuur
150 g boekweitmeel
250 g courgette, geraspt
5 ontpitte medjouldadels
70 ml kokosyoghurt
2 el kokosolie, gesmolten
4 el geraspte kokos
snuf versgemalen zeezout
2 tl bakpoeder
1 tl appelcider-azijn
15g kokosrasp
1 tl vanille extract
Rasp van twee biologische limoenen of citroenen
Flinke hand biologische rozijnen
Optioneel: 2 tl kaneel
Optioneel: i.p.v. rozijnen, een hand ongezoete, gedroogde ananas.
Wel de dadels gedurende 20 minuten in 100 ml warm water. Maal ze vervolgens tot een stroop met een staafmixer of sterke blender.
Verwarm de oven op 190°C en bekleed een bakvorm (25 cm) met bakpapier.
Roer vervolgens het boekweitmeel, het zout, de kokosrasp en citroen- of limoenrasp door elkaar. Voeg indien gewenst de kaneel toe.
Klop de eieren in een grote kom los en klop de kokosyoghurt en vanille extract er doorheen. Voeg de gesmolten kokosolie en de dadelstroop toe.
Roer de droge en natte ingrediënten door elkaar. Meng het bakpoeder met de appelcider-azijn en voeg toe aan het beslag. Voeg als laatste de courgette en rozijnen of ananas toe.
Schep het beslag in de cakevorm en bestrooi met de geraspte kokos. Bak in het midden van de oven in ongeveer 55 – 60 minuten gaar. Het brood is gaar wanneer een prikker er schoon uit komt.
Uit dit brood komen ongeveer 12 sneetjes.